تعریف رایحه
رایحه1، ماده‌ای منحصر به فرد با خواص مشخص نیست، بلکه ترکیبی از مواد شیمیایی جداگانه است که هر کدام بر اساس ویژگی‌های منحصر به فرد خود رفتار می‌کنند. مشخص کردن این مواد شیمیایی به طور جداگانه، و سپس ترکیب اثرات آنها، امکان درک رفتار ترکیب رایحه کامل در محیط‌های مختلف را فراهم می‌کند.
رایحه‌ها؛ نقطه تلاقی علم و هنر
رایحه‌ها یک ترکیب هنری است، مانند یک نقاشی یا یک سمفونی. این ترکیبات از عصاره‌ها و مواد شیمیایی معطر همانند یک نقاشی که از رنگ‌ها و یا یک سمفونی که از نت‌های موسیقی استفاده می‌کند، بهره می‌گیرند. در واقع، زبان عطرسازی به زبان موسیقی شباهت دارد؛ زیرا عطرسازان از نت‌ها (اجزای مستقل بو)، آکوردها2 (ترکیب‌های دلپذیر نت‌ها) و دیسکوردها3 (ترکیب‌هایی از نت‌ها که جلوه‌ای ناخوشایند ایجاد می‌کنند) صحبت می‌کنند. همانطور که انتظار می‌رود، همانند موسیقی، در عطرسازی نیز آکوردها بسیار رایج‌تر از دیسکوردها هستند. با این حال عطرسازان می‌توانند از دیسکوردهای بو به همان اندازه مؤثر استفاده کنند که آهنگسازان از دیسکوردهای موسیقی استفاده می‌کنند.
نکته مهم این است که رایحه‌ها ریشه در طبیعت دارند و ما ارتباط خاصی با دنیای طبیعی داریم. مخلوط‌هایی که رایحه‌ها را می‌سازند ممکن است شامل مواد معطر طبیعی یا مواد سنتزی باشند. عطرسازان مدرن از طیف گسترده‌ای از مواد شیمیایی طبیعی و سنتزی استفاده می‌کنند. تا پایان قرن نوزدهم، آنها با تعداد نسبتاً کمی از مواد، که به طور طبیعی استحصال شده بودند، کار می‌کردند. آنها طیف کوچکی از انواع رایحه‌ها را عمدتاً در خانواده مرکبات و گل‌ها ایجاد کردند. در این حوزه محدود، عطرسازان می توانند از روش آزمون و خطای ناکارآمد برای ایجاد رایحه‌ها استفاده کنند. رشد انفجاری شیمی آلی در پایان آن قرن، مواد جدید بی‌شماری را در اختیار عطرسازان قرار داد.